​🍽️ The Columbus of Dosa: Discovering the Mulbagalu Masala Dosa

​A Quest for the New

​They say, "Yathum Oore Yavarum Kelir" (All places are my home, and all people are my kin). Following that spirit, I set out on a short trip, desiring to explore something new, just like Columbus. My quest didn't lead me to a new continent, but rather to the discovery of a new kind of Dosa!

​The name of this masterpiece? The "Mulbagalu Masala Dosa."

​The Spot: Sree Krishna Grand

​For some, this might be new; for many, it's a familiar taste. But after years of my tongue being battered by Tamil Nadu's Pongal and Upma, this was a fantastic change!

​The place I found was Sree Krishna Grand, a restaurant located right on the highway between Chittoor and Bangalore, in a spot called Mulbagalu. It's the perfect stop for anyone traveling this route to relax and recharge.

​The Order and the Conversation

​I ordered the Mulbagalu Masala Dosa—I saw someone at the next table enjoying it and decided it must be the special!

​The gentleman next to me asked, "You haven't had Masala Dosa here before?"

I gave him a look, "Sir, are you suggesting we haven't eaten a Masala Dosa with potato filling before?"

​He smiled and explained, "It's not that, Pa. This town is where all the quality milk, ghee, and butter are sourced before heading to Bangalore."

​I nodded, pretending to understand, and he immediately sensed my hunger. He spoke to the waiter in a high-pitched Kannada.

​"What's with the high tone? Are you requesting something so politely?" I quipped.

​He looked genuinely surprised, "Raja, do you understand Kannada?"

"Yes, I understood everything easily. Better luck next time!" I replied, and just then, the waiter arrived with the Dosa.

​The Verdict: Taste Worth Travelling For

​The Dosa was perfectly crisp, reddish-brown, and you could almost see the potato Masala filling beneath the edges.

​I broke a piece off the side, dipped it in the Masala (without chutney first!), and tasted it. Wow! The potato filling was golden brown, slightly reddish, like a lover's face flushed with anger!

​The moment the Dosa reached my mouth, the fragrance of the ghee hit my nose first. (I even joked about the importance of the nose, referencing a line from the Ramayana to my friend!)

​The combination of the spicy Kaar Chutney + Dosa + Potato Masala was perfect.

​My friend, happy with my appreciation, explained the secret: They use a special, fresh, tender variety of potato here, which is ideal for the Dosa Masala, unlike the older varieties used for side dishes.

​True to his anticipation, he ordered a filter coffee immediately, knowing my ritual of sipping coffee after Tiffin. He insisted it was great, made with Nandini milk, which he claimed was far superior to our Aavin milk.

​The New Fan

​Idly-Sambar and Pongal have always been my top favorites. But honestly, after tasting the Mulbagalu Masala Dosa, I've officially become a fan of Karnataka's breakfast culture.

​If you are in Bangalore or traveling this route, you must visit Sree Krishna Grand. It guarantees a wonderful food experience.

​Thank you Karnataka! ❤️

​

 ​🍽️ The Columbus of Dosa: Discovering the Mulbagalu Masala Dosa

​A Quest for the New

​They say, "Yathum Oore Yavarum Kelir" (All places are my home, and all people are my kin). Following that spirit, I set out on a short trip, desiring to explore something new, just like Columbus. My quest didn't lead me to a new continent, but rather to the discovery of a new kind of Dosa!

​The name of this masterpiece? The "Mulbagalu Masala Dosa."

​The Spot: Sree Krishna Grand

​For some, this might be new; for many, it's a familiar taste. But after years of my tongue being battered by Tamil Nadu's Pongal and Upma, this was a fantastic change!

​The place I found was Sree Krishna Grand, a restaurant located right on the highway between Chittoor and Bangalore, in a spot called Mulbagalu. It's the perfect stop for anyone traveling this route to relax and recharge.

​The Order and the Conversation

​I ordered the Mulbagalu Masala Dosa—I saw someone at the next table enjoying it and decided it must be the special!

​The gentleman next to me asked, "You haven't had Masala Dosa here before?"

I gave him a look, "Sir, are you suggesting we haven't eaten a Masala Dosa with potato filling before?"

​He smiled and explained, "It's not that, Pa. This town is where all the quality milk, ghee, and butter are sourced before heading to Bangalore."

​I nodded, pretending to understand, and he immediately sensed my hunger. He spoke to the waiter in a high-pitched Kannada.

​"What's with the high tone? Are you requesting something so politely?" I quipped.

​He looked genuinely surprised, "Raja, do you understand Kannada?"

"Yes, I understood everything easily. Better luck next time!" I replied, and just then, the waiter arrived with the Dosa.

​The Verdict: Taste Worth Travelling For

​The Dosa was perfectly crisp, reddish-brown, and you could almost see the potato Masala filling beneath the edges.

​I broke a piece off the side, dipped it in the Masala (without chutney first!), and tasted it. Wow! The potato filling was golden brown, slightly reddish, like a lover's face flushed with anger!

​The moment the Dosa reached my mouth, the fragrance of the ghee hit my nose first. (I even joked about the importance of the nose, referencing a line from the Ramayana to my friend!)

​The combination of the spicy Kaar Chutney + Dosa + Potato Masala was perfect.

​My friend, happy with my appreciation, explained the secret: They use a special, fresh, tender variety of potato here, which is ideal for the Dosa Masala, unlike the older varieties used for side dishes.

​True to his anticipation, he ordered a filter coffee immediately, knowing my ritual of sipping coffee after Tiffin. He insisted it was great, made with Nandini milk, which he claimed was far superior to our Aavin milk.

​The New Fan

​Idly-Sambar and Pongal have always been my top favorites. But honestly, after tasting the Mulbagalu Masala Dosa, I've officially become a fan of Karnataka's breakfast culture.

​If you are in Bangalore or traveling this route, you must visit Sree Krishna Grand. It guarantees a wonderful food experience.

​Thank you Karnataka! ❤️

​

 

GenZ தலைமுறையின் காதலுக்கு புதிய வரையறை — DUDE 🎬🔥

காதல் என்றால் என்ன என்று தெரியாத GenZ நாயகன்…

ரெண்டு, மூணு காதல் செய்து பார்த்தாலும் மனசு இன்னும் blank.

முன்னாள் காதலியின் கல்யாணத்துக்கு போய் தாலி வைத்து கலாய்க்கும் அளவுக்கு clear-heart-ஆன ஹீரோ.

அப்படிப்பட்ட அவனைத்தான் காதலிக்கிறேன் என்று சொல்லும் நாயகி.

இந்த இருவரின் equation என்னானது? அதுதான் Dude’ன் core.

Shakespeare சொன்ன மாதிரி—

“காரணம் இல்லாததுதான் pure love.”

அதே pure feel-ஐ இந்த கதை explore செய்கிறது.

ஹீரோயின் “நான் உன்னை காதலிக்கிறேன்” என்றாலும் reason இல்லாமல் காதலிக்கும் ஹீரோ…

ஆனால் அவன் open பண்ணும் நேரத்தில் heroine வேற ஒருவனை காதலிப்பதாக சொல்வது கதைக்கு ஒரு solid twist.

அதற்கு மேல்…

ஹீரோயின் அப்பா "உன்னை அழித்துருவேன்" என்று மிரட்ட,

காதலை side-ல வச்சு தன்னையே தியாகம் செய்து heroine-ன் கல்யாணம் நடக்க hero முன்னால் நிற்பது —

இது தான் modern love-ஐ past generation sacrifice-உடன் connect செய்யும் படம்.

பின்னாடி heroine pregnant ஆகிறாள்… குழந்தை பிறக்கிறது…

அந்த குழந்தையுடன் ஹீரோ உருவாக்கும் bond —

இயக்குனர் கையாண்ட விதம் நெகிழ வைப்பது.

2025-இலும் தன் மகளை கொல்ல நினைக்கும் கொடூர அப்பாவிடமிருந்து

Heroine-யையும் குழந்தையையும் காப்பாற்றும் ஹீரோ…

கடைசியில் heroine கூட ஹீரோவுக்கே பெண் பார்த்து கல்யாணம் செய்து வைப்பது —

இது toxic-free, responsibility-filled love-க்கான example.

தாலி, கல்யாணம், சமூக கட்டுப்பாடு எல்லாம் நமக்கு ஏற்றபடி தன் என்று காட்டிய சில கிளாசிக் படங்களோடு Dude ரிலாக்சாக இணைந்து நிற்கிறது.

இயக்குனர் பாலசந்தர் school-லே வரும் விமர்சன flavour இது.

ஹீரோவாக பிரதீப் ரங்கநாதன் 🔥

ரஜினி ஸ்டைல் energy-யோடே முழு படத்தையும் carry பண்ணிடுகிறார்.

சரத்குமார் villain-ஆக pressurised father mode-ல் பின்னிப் பின்னி பிடிக்கிறார்.

ஹீரோயின் தன் scope-க்கு மேல் deliver பண்ணிருக்கிறார்.

அப்யங்கர் இசை — scenes-ஐ lift செய்வது மட்டுமே இல்லை, vibe-யும் set பண்ணுகிறது.

மொத்தத்தில் —

Dude = GenZ காதலின் உண்மை, வேதனை, நெருக்கம், maturity ஆகியவற்றை நேர்மறை கோணத்தில் பேசும் புதுமையான முயற்சி.

Definitely worth watching! 🎬💯

#Dude #Tamilmovie #TamilCinema #cinema #GenZ 

 

GenZ தலைமுறையின் காதலுக்கு புதிய வரையறை — DUDE 🎬🔥

காதல் என்றால் என்ன என்று தெரியாத GenZ நாயகன்…

ரெண்டு, மூணு காதல் செய்து பார்த்தாலும் மனசு இன்னும் blank.

முன்னாள் காதலியின் கல்யாணத்துக்கு போய் தாலி வைத்து கலாய்க்கும் அளவுக்கு clear-heart-ஆன ஹீரோ.

அப்படிப்பட்ட அவனைத்தான் காதலிக்கிறேன் என்று சொல்லும் நாயகி.

இந்த இருவரின் equation என்னானது? அதுதான் Dude’ன் core.

Shakespeare சொன்ன மாதிரி—

“காரணம் இல்லாததுதான் pure love.”

அதே pure feel-ஐ இந்த கதை explore செய்கிறது.

ஹீரோயின் “நான் உன்னை காதலிக்கிறேன்” என்றாலும் reason இல்லாமல் காதலிக்கும் ஹீரோ…

ஆனால் அவன் open பண்ணும் நேரத்தில் heroine வேற ஒருவனை காதலிப்பதாக சொல்வது கதைக்கு ஒரு solid twist.

அதற்கு மேல்…

ஹீரோயின் அப்பா "உன்னை அழித்துருவேன்" என்று மிரட்ட,

காதலை side-ல வச்சு தன்னையே தியாகம் செய்து heroine-ன் கல்யாணம் நடக்க hero முன்னால் நிற்பது —

இது தான் modern love-ஐ past generation sacrifice-உடன் connect செய்யும் படம்.

பின்னாடி heroine pregnant ஆகிறாள்… குழந்தை பிறக்கிறது…

அந்த குழந்தையுடன் ஹீரோ உருவாக்கும் bond —

இயக்குனர் கையாண்ட விதம் நெகிழ வைப்பது.

2025-இலும் தன் மகளை கொல்ல நினைக்கும் கொடூர அப்பாவிடமிருந்து

Heroine-யையும் குழந்தையையும் காப்பாற்றும் ஹீரோ…

கடைசியில் heroine கூட ஹீரோவுக்கே பெண் பார்த்து கல்யாணம் செய்து வைப்பது —

இது toxic-free, responsibility-filled love-க்கான example.

தாலி, கல்யாணம், சமூக கட்டுப்பாடு எல்லாம் நமக்கு ஏற்றபடி தன் என்று காட்டிய சில கிளாசிக் படங்களோடு Dude ரிலாக்சாக இணைந்து நிற்கிறது.

இயக்குனர் பாலசந்தர் school-லே வரும் விமர்சன flavour இது.

ஹீரோவாக பிரதீப் ரங்கநாதன் 🔥

ரஜினி ஸ்டைல் energy-யோடே முழு படத்தையும் carry பண்ணிடுகிறார்.

சரத்குமார் villain-ஆக pressurised father mode-ல் பின்னிப் பின்னி பிடிக்கிறார்.

ஹீரோயின் தன் scope-க்கு மேல் deliver பண்ணிருக்கிறார்.

அப்யங்கர் இசை — scenes-ஐ lift செய்வது மட்டுமே இல்லை, vibe-யும் set பண்ணுகிறது.

மொத்தத்தில் —

Dude = GenZ காதலின் உண்மை, வேதனை, நெருக்கம், maturity ஆகியவற்றை நேர்மறை கோணத்தில் பேசும் புதுமையான முயற்சி.

Definitely worth watching! 🎬💯

#Dude #Tamilmovie #TamilCinema #cinema #GenZ 

 ​🚌 A Yellow Van, The Key to the Time Capsule!

​If there is one vehicle that holds a treasure trove of beautiful memories, it is undoubtedly this yellow Mahindra City Van (or Mini Bus).

​For us, the image of this van instantly pops up whenever we think of our school day excursions and field trips. During those journeys, sitting in the seat right next to the driver Anna (brother) was a unique source of pride. It felt as if we were the ones navigating the whole trip—an emotion that remains fresh in our minds even today.

​🎶 Songs Etched Like a Nail in Soft Wood

​The songs that blended with the air on these van trips hold a story of their own. The driver Anna would play audio cassettes featuring the hits of the time, and that sweet music turned every moment of the journey into a golden one.

​Be it the song "Rosappu Chinna Rosappu" from the movie Suryavamsam,

​Or the tune that went, "Kaadhala Ding Ding Ding... Kaadhala... Kaadhalin Saadhalaa" (referring to a song, likely "Kaadhalaa Kaadhalaa" from the same movie, featuring Devayani).

​All those songs continue to recall the lively and joyful memories of our school days, etched like a nail driven into soft wood. Whenever we hear them, that journey through time rushes back to our minds.

​✨ The Era of Carefree Bliss

​Today, there are countless modern and 'Luxury' vehicles cruising the roads. But the experience of traveling in this Mahindra van, filled with that carefree, free-spirited, and joyful era of bliss, is something we might never get back! The simplicity of its design and the adventurous spirit of the ride provided an unparalleled experience.

​When a touch of longing settles over old memories, it reminds me of what the famous writer Sujatha once said: "If only life also had a 'Rewind Button,' how wonderful it would be!" Indeed, there is a yearning within all of us to travel back to that time and relive those happy days just one more time.

​This yellow van is not just a vehicle; it is a time machine carrying the joyful memories of all our childhoods.

By 

Raja K.S

​#MahindraVan ​#90sMusic

​#Suryavamsam (The movie you mentioned)

​#TamilCine

ma

​#MahindraCityVan

​#OldIsGold

​#VintageBus

​#IndianRoads

​#RoadTripMemories

​#SchoolTrip

 ​🚌 A Yellow Van, The Key to the Time Capsule!

​If there is one vehicle that holds a treasure trove of beautiful memories, it is undoubtedly this yellow Mahindra City Van (or Mini Bus).

​For us, the image of this van instantly pops up whenever we think of our school day excursions and field trips. During those journeys, sitting in the seat right next to the driver Anna (brother) was a unique source of pride. It felt as if we were the ones navigating the whole trip—an emotion that remains fresh in our minds even today.

​🎶 Songs Etched Like a Nail in Soft Wood

​The songs that blended with the air on these van trips hold a story of their own. The driver Anna would play audio cassettes featuring the hits of the time, and that sweet music turned every moment of the journey into a golden one.

​Be it the song "Rosappu Chinna Rosappu" from the movie Suryavamsam,

​Or the tune that went, "Kaadhala Ding Ding Ding... Kaadhala... Kaadhalin Saadhalaa" (referring to a song, likely "Kaadhalaa Kaadhalaa" from the same movie, featuring Devayani).

​All those songs continue to recall the lively and joyful memories of our school days, etched like a nail driven into soft wood. Whenever we hear them, that journey through time rushes back to our minds.

​✨ The Era of Carefree Bliss

​Today, there are countless modern and 'Luxury' vehicles cruising the roads. But the experience of traveling in this Mahindra van, filled with that carefree, free-spirited, and joyful era of bliss, is something we might never get back! The simplicity of its design and the adventurous spirit of the ride provided an unparalleled experience.

​When a touch of longing settles over old memories, it reminds me of what the famous writer Sujatha once said: "If only life also had a 'Rewind Button,' how wonderful it would be!" Indeed, there is a yearning within all of us to travel back to that time and relive those happy days just one more time.

​This yellow van is not just a vehicle; it is a time machine carrying the joyful memories of all our childhoods.

By 

Raja K.S

​#MahindraVan ​#90sMusic

​#Suryavamsam (The movie you mentioned)

​#TamilCine

ma

​#MahindraCityVan

​#OldIsGold

​#VintageBus

​#IndianRoads

​#RoadTripMemories

​#SchoolTrip

 ​🌟 Rajinikanth: The Unofficial 'Relief Fund' of Tamil Cinema and the Real Story Behind #Thalaivar173

​Kamal Haasan's announcement of #Thalaivar173, directed by Sundar C and produced by Raaj Kamal Films International (RKFI), has sent ripples of excitement across the industry. The simple tweet—“Kaatrai Mazhaiyai Nadhiyai, Pozhivom Maghizhvum Vaazhvum!”—is a grand gesture of friendship.

​But for those who follow the arc of Superstar Rajinikanth’s career, this is more than just a friendship project; it’s the continuation of a decades-old tradition: Rajinikanth stepping up to provide a financial lifeline to those closest to him in the industry.

​The Superstar's Humanitarian Business Model

​The narrative that Rajinikanth often uses his immense star power to help close friends, mentors, or struggling industry figures is not mere hearsay—it is history:

​For His Guru, K. Balachander: He acted in 'Muthu' (1995) under Kavithalayaa Productions, a smash hit that helped stabilize his mentor's production house.

​For S. P. Muthuraman: He did 'Pandiyan' (1992), with the veteran director himself serving as the producer—a film designed to secure his financial future.

​For the Sivaji Family: He did 'Mannan' (1992) and, significantly, 'Chandramukhi' (2005) at a critical time when the legendary Sivaji Ganesan’s family production banner was reportedly facing severe financial pressures. 'Chandramukhi' became a massive blockbuster, bailing them out completely.

​For Senior Artists: The blockbuster 'Arunachalam' (1997)—a successful partnership with director Sundar C (the very director of #Thalaivar173)—was done specifically to benefit seven senior, financially struggling artists, including V. K. Ramasamy and Pandari Bai. Rajinikanth ensured they all received a share of the profits, securing their retirement.

​In essence, the Superstar has repeatedly functioned as Tamil cinema's "Permanent Relief Fund".

​The RKFI Context: A Need for Revival?

​This brings us to #Thalaivar173. While RKFI has seen massive recent success with films like 'Vikram', it is undeniable that Kamal Haasan, the founder, is no longer acting in the high volume of films that once sustained the company. He is selective, and the production house’s pace has slowed down compared to its glory days.

​Why does a financially secure banner like RKFI need Rajinikanth's unparalleled box-office draw?

​Massive Injection of Capital: Rajinikanth's market value instantly validates a project on a global scale. A Rajinikanth-Sundar C reunion (the 'Arunachalam' combo) is a guarantee of a blockbuster, providing RKFI with an unprecedented financial boost to revitalize their future production slate.

​Strategic Support: It’s a graceful way for one legend to support the other's business enterprise. It’s a friend using his market power not just for personal gain, but for the financial stability and growth of his dear friend's company.

​Beyond Business, It's Legacy: This project solidifies the decades-long bond between these two industry pillars, proving that friendship and business can, and do, mix powerfully in Indian cinema.

​Whether you call it financial assistance, strategic business, or just a legendary act of friendship, the truth remains: Rajinikanth's presence in a production is a financial guarantee. This project will undoubtedly serve as a 'Revival Phase' for RKFI, powered by the industry's most valuable commercial star.

​The Superstar's loyalty to his friends and the industry is not just humanitarian; it is a powerful, successful, and enduring business model that benefits.

By

Raja K. S

#Superstar #Rajinikanth #Thalaiver173 

everyone involved.

 ​🌟 Rajinikanth: The Unofficial 'Relief Fund' of Tamil Cinema and the Real Story Behind #Thalaivar173

​Kamal Haasan's announcement of #Thalaivar173, directed by Sundar C and produced by Raaj Kamal Films International (RKFI), has sent ripples of excitement across the industry. The simple tweet—“Kaatrai Mazhaiyai Nadhiyai, Pozhivom Maghizhvum Vaazhvum!”—is a grand gesture of friendship.

​But for those who follow the arc of Superstar Rajinikanth’s career, this is more than just a friendship project; it’s the continuation of a decades-old tradition: Rajinikanth stepping up to provide a financial lifeline to those closest to him in the industry.

​The Superstar's Humanitarian Business Model

​The narrative that Rajinikanth often uses his immense star power to help close friends, mentors, or struggling industry figures is not mere hearsay—it is history:

​For His Guru, K. Balachander: He acted in 'Muthu' (1995) under Kavithalayaa Productions, a smash hit that helped stabilize his mentor's production house.

​For S. P. Muthuraman: He did 'Pandiyan' (1992), with the veteran director himself serving as the producer—a film designed to secure his financial future.

​For the Sivaji Family: He did 'Mannan' (1992) and, significantly, 'Chandramukhi' (2005) at a critical time when the legendary Sivaji Ganesan’s family production banner was reportedly facing severe financial pressures. 'Chandramukhi' became a massive blockbuster, bailing them out completely.

​For Senior Artists: The blockbuster 'Arunachalam' (1997)—a successful partnership with director Sundar C (the very director of #Thalaivar173)—was done specifically to benefit seven senior, financially struggling artists, including V. K. Ramasamy and Pandari Bai. Rajinikanth ensured they all received a share of the profits, securing their retirement.

​In essence, the Superstar has repeatedly functioned as Tamil cinema's "Permanent Relief Fund".

​The RKFI Context: A Need for Revival?

​This brings us to #Thalaivar173. While RKFI has seen massive recent success with films like 'Vikram', it is undeniable that Kamal Haasan, the founder, is no longer acting in the high volume of films that once sustained the company. He is selective, and the production house’s pace has slowed down compared to its glory days.

​Why does a financially secure banner like RKFI need Rajinikanth's unparalleled box-office draw?

​Massive Injection of Capital: Rajinikanth's market value instantly validates a project on a global scale. A Rajinikanth-Sundar C reunion (the 'Arunachalam' combo) is a guarantee of a blockbuster, providing RKFI with an unprecedented financial boost to revitalize their future production slate.

​Strategic Support: It’s a graceful way for one legend to support the other's business enterprise. It’s a friend using his market power not just for personal gain, but for the financial stability and growth of his dear friend's company.

​Beyond Business, It's Legacy: This project solidifies the decades-long bond between these two industry pillars, proving that friendship and business can, and do, mix powerfully in Indian cinema.

​Whether you call it financial assistance, strategic business, or just a legendary act of friendship, the truth remains: Rajinikanth's presence in a production is a financial guarantee. This project will undoubtedly serve as a 'Revival Phase' for RKFI, powered by the industry's most valuable commercial star.

​The Superstar's loyalty to his friends and the industry is not just humanitarian; it is a powerful, successful, and enduring business model that benefits.

By

Raja K. S

#Superstar #Rajinikanth #Thalaiver173 

everyone involved.

 

ஒரு படம் நமக்கு பிடிக்கணும் என்றால், அந்த படத்தில் வரும் சில காட்சிகள் நமக்கு கனெக்ட் ஆகணும். அப்போதுதான் அந்த படம் நம்மை உணர்ச்சியால் தொடும்.

அப்படிப்பட்ட ஒரு feel-good படம் தான் தனுஷ் இயக்கி நடித்த ‘இட்லி கடை’.

---

நினைவுகளில் இடம் பிடித்த இட்லி 🍛

தமிழ்நாட்டில் பெரும்பாலானோருக்கும் இட்லி என்ற உணவில் எங்கோ ஒரு அழகான நினைவு இருக்கும்.

எனக்கும் ஒரு நினைவு இருக்கு — என் எஞ்சினியரிங் இறுதி ஆண்டில், காலேஜ் பஸ் செவல்பட்டி என்ற ஊரில் நிக்கும்போது அங்குள்ள இட்லி கடையில் டிபன் சாப்பிடுவோம். ஒரு இட்லி ₹1!

பத்து இட்லி, சாம்பார், சட்னி சேர்ந்து சாப்பிட்டு போயிடுவோம்.

ஒரு நாள் அந்த கடை ஓனரிடம் கேட்டேன் —

“ஏமாத்தி போன நாள் என்ன பண்ணுவீங்க?”

அவர் சிரிச்சுட்டு சொன்னார் —

> “படிக்கிற பசங்க ஏமாற்ற மாட்டாங்க.

எனக்கு வசதி இருந்தா இலவசமா கொடுப்பேன் அவர்களுக்கு.”

அந்த வார்த்தைகள் இன்னும் நினைவிலே இருக்கு.

அந்த அப்பாவி மனசு கொண்ட அந்த மனிதர் தான் இந்த படத்திலுள்ள சிவநேசன் நினைவுக்கு வந்தார்.

---

அப்பாவின் கனவு, மகனின் பயணம் 🎬

சிவநேசன் தனது மகனை இட்லி கடை நடத்துவார் என்று நம்புகிறார்.

ஆனால் மகன் (தனுஷ்) பணம் தேடி வெளிநாடு செல்கிறான்.

அங்கே விதி விளையாடுகிறது…

இறுதியில் யாரின் கனவு நிறைவேறுகிறது?

அப்பாவின் கனவா, மகனின் கனவா?

அதை ரொம்ப அழகாக திரையில் சொல்லியிருக்கிறார் இயக்குனர் தனுஷ்.

---

நடிப்பின் நெகிழ்ச்சி 🎭

தனுஷ் ஒவ்வொரு படத்திலும் வேற மாதிரி கதாபாத்திரங்களை தேர்ந்தெடுத்து புதியதொரு பரிமாணம் காட்டுகிறார்.

ராஜ்கிரண் நடிப்பு அவ்வளவு இயல்பாக, இதயம் தொட்ட மாதிரி இருக்கு.

தன் தந்தை போலவே உணவு பரிமாறி அதை உண்ணும் அந்த ரெகுலர் வாடிக்கையாளர் கண்ணீர்,

அந்த கன்னுக்குட்டி தனுஷ் கட்டி கொள்வது — உண்மையான feel-good தருணம்.

---

உணர்வுகளோடு இணையும் படம் ❤️

இந்த மாதிரி உணர்வுகளுடன் வாழ்பவர்கள் இந்தப் படத்தை மனதோடு இணைத்துக் கொள்வார்கள்.

ஆனா —

> “பணம் சம்பாதிக்க ஓடணும், அதுவே வாழ்க்கை”

என்று நினைப்பவர்கள் — மன்னிக்கணும்,

இது உங்களுக்கான படம் இல்லை.

---

முடிவாக ✨

தனுஷ் சார், ஒரு அழகான மனசை திரையில் காட்டியதற்கு வாழ்த்துக்கள்! 👏❤️

#IdliKadai #Netflix #MovieReview #Dhanush #TamilCinema

 

ஒரு படம் நமக்கு பிடிக்கணும் என்றால், அந்த படத்தில் வரும் சில காட்சிகள் நமக்கு கனெக்ட் ஆகணும். அப்போதுதான் அந்த படம் நம்மை உணர்ச்சியால் தொடும்.

அப்படிப்பட்ட ஒரு feel-good படம் தான் தனுஷ் இயக்கி நடித்த ‘இட்லி கடை’.

---

நினைவுகளில் இடம் பிடித்த இட்லி 🍛

தமிழ்நாட்டில் பெரும்பாலானோருக்கும் இட்லி என்ற உணவில் எங்கோ ஒரு அழகான நினைவு இருக்கும்.

எனக்கும் ஒரு நினைவு இருக்கு — என் எஞ்சினியரிங் இறுதி ஆண்டில், காலேஜ் பஸ் செவல்பட்டி என்ற ஊரில் நிக்கும்போது அங்குள்ள இட்லி கடையில் டிபன் சாப்பிடுவோம். ஒரு இட்லி ₹1!

பத்து இட்லி, சாம்பார், சட்னி சேர்ந்து சாப்பிட்டு போயிடுவோம்.

ஒரு நாள் அந்த கடை ஓனரிடம் கேட்டேன் —

“ஏமாத்தி போன நாள் என்ன பண்ணுவீங்க?”

அவர் சிரிச்சுட்டு சொன்னார் —

> “படிக்கிற பசங்க ஏமாற்ற மாட்டாங்க.

எனக்கு வசதி இருந்தா இலவசமா கொடுப்பேன் அவர்களுக்கு.”

அந்த வார்த்தைகள் இன்னும் நினைவிலே இருக்கு.

அந்த அப்பாவி மனசு கொண்ட அந்த மனிதர் தான் இந்த படத்திலுள்ள சிவநேசன் நினைவுக்கு வந்தார்.

---

அப்பாவின் கனவு, மகனின் பயணம் 🎬

சிவநேசன் தனது மகனை இட்லி கடை நடத்துவார் என்று நம்புகிறார்.

ஆனால் மகன் (தனுஷ்) பணம் தேடி வெளிநாடு செல்கிறான்.

அங்கே விதி விளையாடுகிறது…

இறுதியில் யாரின் கனவு நிறைவேறுகிறது?

அப்பாவின் கனவா, மகனின் கனவா?

அதை ரொம்ப அழகாக திரையில் சொல்லியிருக்கிறார் இயக்குனர் தனுஷ்.

---

நடிப்பின் நெகிழ்ச்சி 🎭

தனுஷ் ஒவ்வொரு படத்திலும் வேற மாதிரி கதாபாத்திரங்களை தேர்ந்தெடுத்து புதியதொரு பரிமாணம் காட்டுகிறார்.

ராஜ்கிரண் நடிப்பு அவ்வளவு இயல்பாக, இதயம் தொட்ட மாதிரி இருக்கு.

தன் தந்தை போலவே உணவு பரிமாறி அதை உண்ணும் அந்த ரெகுலர் வாடிக்கையாளர் கண்ணீர்,

அந்த கன்னுக்குட்டி தனுஷ் கட்டி கொள்வது — உண்மையான feel-good தருணம்.

---

உணர்வுகளோடு இணையும் படம் ❤️

இந்த மாதிரி உணர்வுகளுடன் வாழ்பவர்கள் இந்தப் படத்தை மனதோடு இணைத்துக் கொள்வார்கள்.

ஆனா —

> “பணம் சம்பாதிக்க ஓடணும், அதுவே வாழ்க்கை”

என்று நினைப்பவர்கள் — மன்னிக்கணும்,

இது உங்களுக்கான படம் இல்லை.

---

முடிவாக ✨

தனுஷ் சார், ஒரு அழகான மனசை திரையில் காட்டியதற்கு வாழ்த்துக்கள்! 👏❤️

#IdliKadai #Netflix #MovieReview #Dhanush #TamilCinema